[2] Recenzja "Kapitana Ameryki: Wojny Bohaterów"

Tytuł oryginalny: Captain America: Civil War
Reżyseria: Anthony Russo, Joe Russo
Scenariusz: Christopher Markus, Stephen McFeely
Gatunek: Akcja, Sci-Fi
Produkcja: USA
Data premiery: 2016-05-06

 Moja pierwsza recenzja filmu spodobała się Wam, więc postanowiłam pisać je tak mniej więcej raz na miesiąc. Dzisiaj przychodzę do Was z filmem "Kapitan Ameryka: Wojna Bohaterów", na którym byłam w moje urodziny, czyli na premierze 6 maja. Cała recenzja będzie pozbawiona spojlerów z filmu, więc spokojnie można ją przeczytać. :)

 Akcja filmu rozgrywa się bezpośrednio po wydarzeniach z Avengers: Czas Ultrona i opiera się głównie na konflikcie między stroną Tony'ego Starka (Iron Man), który jest zwolennikiem wprowadzenia prawa dla Avengers, które będzie określało ich udział podczas misji oraz stroną Steve'a Rogersa (Kapitan Ameryka), który jest temu przeciwny. Po stronie Iron Mana staje: War Machine, Vision, Czarna Wdowa, Black Panthera oraz Spiderman, zaś po stronie Kapitana: Falcon, Scarlet Witch, Sokole Oko, Ant-Man oraz Bucky. Dawni przyjaciele teraz stoją po przeciwnych stronach ringu, a ty przez cały film zastanawiasz się czy tak naprawdę którakolwiek ze stron była słuszna?

 Nie będę ukrywać, że od samego, samiutkiego początku zawsze byłam, jestem i będę #TeamIronMan, dlatego moja recenzja może być lekko nagięta subiektywnie przez moje uczucia co do Tony'ego. Nie ukrywam też, że jestem chyba jedyną osobą na Marvelowskim świecie, która nie lubi Bucky'ego. Nie przekonuje mnie to jego "pranie mózgu", bo wcale niewinny nie był, nawet całkowicie trzeźwo myślący. Jednak wracając do filmu. Co mogę powiedzieć? Trochę się zawiodłam, bo myślałam, że inaczej się skończy, ale niestety. Fabuła filmu była momentami pogmatwana i skakała bardzo często z różnych miejsc i lat. Mimo to bardzo łatwo można było się w nim odnaleźć i natłok wszystkiego, głównie postaci nie był irytujący, a intrygujący, pozwalający coraz bardziej i z coraz większym napięciem wyczekiwać kolejnej sceny.

 Moje serce jak zwykle skradł Robert Downey Junior, grający Iron Mana. Mam wrażenie, że bez niego, mimo tylu wspaniałych aktorów i aktorek, ten film po prostu by nie wypalił. To właśnie on trzyma poziom i zwykle rozładowywuje atmosferę w najbardziej napiętych momentach. Napisałam zwykle. Tak. Ponieważ tym razem poznajemy tą nie tyle gorszą stronę Starka, co bardziej przygnębiającą, już na początek filmu czujemy gorycz podchodzącą do gardła, ale to na końcu na policzkach mamy gęste i duże łzy, wzrok utkwiony w ekranie i ciało wrośnięte w fotel kinowy. Te wszystkie emocje zawsze, w każdym filmie Tony dawał nam pozytywne, tym razem jednak przeżywamy cały ból z nim.

 Chris Evans, czyli nasz tytułowy Kapitan Ameryka, nie jest złym aktorem. Jest naprawdę świetny, bo jak można nazwać to jak potrafi wywołać u mnie złość, wściekłość i chęć rzucania w jego postać popcornem, podczas każdej sceny z nim! Jest okropny, egoistyczny i zapatrzony w siebie, w Bucky'ego, nie obchodzi go cierpienie innych, bo woli zadbać o własne siedzenie i siedzenie mordercy! Noo... i patrzcie znowu się wkurzyłam. Nie znaczy to jednak, ze aktor był zły, a wręcz przeciwnie, był fenomenalny skoro potrafił wywołać we mnie tak silne emocje.

 Bardzo chciałabym wspomnieć o trzech nowych aktorach, którzy dołączyli do naszej filmowej rodziny, czyli Black Panthera i grający go Chadwick Boseman, Spiderman (kolejny...), a wcielał się w niego tym razem Tom Holland oraz Agentka 13 i Emily VanCamp. Nie mogę się już doczekać osobnej części o Black Panthera, ponieważ już zdążyłam zakochać się w akcencie, w mimice i w całym aktorze oraz postaci, którą odgrywa. Był taki swobodny w tym jakby robił to od długiego czasu, chodzi mi o wcielenie się w postać. Okazało się, że tak naprawdę nie zabrakło nam humoru, ponieważ swoimi tekstami ratował nas nowy, jeszcze młodszy z jeszcze młodszą ciotką Spiderman. Mówię Wam w kolejnym filmie ciotka będzie młodsza od niego. Co do Agentki 13. Nienawidzę jej, nienawidzę jej z całego serca i cały film został dla mnie spisany na straty dzięki jednemu momentowi z nią w roli głównej, dziękujmy naszej pechowej 13.

 Ogólnie nie było tak źle, ponieważ na końcu ryczałam jak bóbr, ale liczyłam na więcej momentów Clintasha, czyli Natasha i Clint. Aktorzy wypadli cudownie (oprócz jednego osobnika), a fabuła była całkiem niezła. Dlatego z pewnością jestem w stanie polecić ten film każdemu fanu Marvela, ale także fanu science-fiction oraz akcji, ponieważ tu jej nie brakuje. Na koniec pragnę wspomnieć o tym, że nasi tłumacze radzą sobie gorzej niż nasz Tłumacz Google, który potrafi przetłumaczyć poprawnie Civil War. :)

Ocena: 8/10 #TEAMIRONMAN