[17] "Dzieci Gniewu" Paula Grossmana

Tytuł oryginalny: "Children of Wrath"

Autor: Paul Grossman
Wydawca: SQN

Data premiery: 2015-07-15

Ilość stron: 368

Tłumaczenie:Agnieszka Brodzik

Berlin. Rok 1929. Wybucha epidemia, do której dochodzi dzięki rzekomo starannie odkażanym i czyszczonym z bakterii kiełbaskom. Zaczynają umierać pojedyncze osoby.  Jednak w tym samym czasie detektyw Willi Kraus jest świadkiem makabrycznego odkrycia. Kanał ściekowy wyrzuca jutowy worek z... kośćmi. Kośćmi dzieci, które są idealnie poukładane, złożone, dobrane. Piszczele razem, paliczki też. Kto mógł się dopuścić tak haniebnej zbrodni? Kiedy nasz policjant już zaczyna poszukiwania seryjnego mordercy dzieci sprawa zostaje mu odebrana. Wspomnijmy może, że Kraus jest Żydem. Ma większy nos, ciemniejszą karnację i jest obrzezany, ale to najlepszy detektyw w Berlinie. Czy wrodzona niemiecka niechęć do niego zatrzyma go przed rozwiązaniem zagadki? Co się stanie kiedy policja po prostu będzie szukać "kozła ofiarnego"? Oprócz tego w Niemczech zaczyna rodzić się ideologia nazistowska z Hitlerem na czele.

- Nie chodzi o to, co zrobiliście. Tylko o to, kim jesteście. Nie jesteście Niemcami. [...] Chcemy się trzymać z dala od was [...]. Jak od każdej szkodliwej bakterii.

Powiem szczerze, że pierwszy raz czytałam kryminał i trochę się obawiałam, zwłaszcza, że był on umieszczony w przeszłości. Jednak cieszę się, że to zrobiłam. Powieść Paula Grossmana jest książką może nie dla każdego, mimo to wartą uwagi i przeczytania. Autor w świetny sposób przedstawia Berlin i jako miasto ze starymi budynkami, kobietami w spódnicach midi, ale także jego polityczną i moralną stronę. Żydzi nie powinni już być prześladowani, ponieważ teoretycznie każdy był na równi z każdym. Pomimo tego, przykro mi się robiło kiedy czytałam jak współpracownicy z szefem na czele pana Krausa potrafili z niego publicznie drwić. Co do samej książki było wiele obrzydliwych i okropnych fragmentów, które mam nadzieję nigdy nie były prawdziwe. Nie mamy tu jednak wielkiego zaskoczenia kiedy odkrywamy kto jest Dzieciożercą. Jednakże książka nawet w najlżejszych miejscach potrafi zamrozić krew w żyłach tak bardzo, że nie mogłam jej czytać przed snem. Akcja wcale też nie rozgrywa się powoli, tak naprawdę jest tu tak wiele wątków, że w pewnym momencie zastanawiasz się czy nie jedna z przesłuchanych osób jest mordercą. Sama końcówka jest psychologiczną bombą, którą zapamiętam do końca życia. Pokazuje to, że nikt nie rodzi się zły z natury, a tym złem dopiero przesiąka. Polecam "Dzieci Gniewu" osobom, które lubią chwile strachu, rozwiązywanie zagadek jak i nie boją się trochę obrzydliwych fragmentów. Książka jest warta przeczytania, ponieważ skłoni nas do refleksji nie tylko nad powieścią, ale także nad sobą, swoim postępowaniem w stosunku do innych, może wyznających inne poglądy, religie, orientacje ludzi. Ocena to 8/10.

Z możliwość przeczytania i zrecenzowania dziękuję Wydawnictwu Sine Qua Non :)