[24] Recenzja "Korony" Kiery Cass

Tytuł oryginalny: "Crown"
Autor: Kiera Cass
Wydawca: Jaguar

Data premiery: 2016-05-18

Ilość stron: 304
Tłumaczenie: Małgorzata Kaczarowska

  Zdaje się, że to ostatnia część serii Selekcja. Choć możemy jeszcze oczekiwać, że Kiera Cass nas czymś zaskoczy. Dzisiaj jednak postanówmy, że Korona kończy serię. Nie mogłam się doczekać kiedy się za nią zabiorę, więc zaraz po premierze dorwałam ją i skończyłam. Mam przeczucie, że końcówka zostawia pewien niedosyt, ale do tego przejdę na końcu.

  Eadlyn ma na głowie państwo, kandydatów, z których każdy walczy o tytuł jej męża, matkę, która przeszła zawał serca i nie wiadomo czy się wybudzi oraz ucieczkę brata do ukochanej. Można by powiedzieć, że normalny człowiek powinien załamać się psychicznie, jednak nasza księżniczka została odpowiednio przeszkolona i wychowana by radzić sobie w skrajnych sytuacjach. Mimo to nadal pozostaje jeden problem. Musi wybrać partnera, ale jej serce nie zabiło jeszcze wystarczająco mocno dla żadnego z nich.

Może to nie pierwsze pocałunki powinny być takie szczególne, tylko ostatnie.

  Bardzo podobała mi się ta książka i chciałabym ocenić ją w sposób obiektywny, na taki jaki zasługuje, ale nie potrafię. Po przeczytaniu mojej cegiełki "Pani Noc" czuję jakby nic się w tej książce nie zdarzyło, a tak naprawdę wydarzyło tak dużo, że zastanawiam się jak zostało to tak zgrabnie zamknięte w tej ledwie trzysta stronnicowej książce. Wszystkie rozpoczęte wątki i wydające się właściwe wybory zostały obrócone o sto osiemdziesiąt stopni. Fabuła książki rozgrywa się tylko w pałacu, więc znów trafiamy na wielkie bankiety, wspaniałe przyjęcia, spotykamy pokojówki krzątające się w pokojach oraz kamerdynerów zanoszących tace z potrawami o nazwach, których nie jesteśmy nawet w stanie wymówić.

  Uwielbiam powracać do Illei i każdy powrót wspominam dobrze. Tak było i tym razem. Cała seria jest niezaprzeczalnie niezwykle  ciepła i intrygująca. Mówi się, że z księżniczek się wyrasta. Wcale nie! Dla mnie wkroczenie w tym wieku do pałacu pełnego przepychu i elegancji było cudowne i inspirujące. Bo pomimo braku talentu plastycznego bardzo chciałam namalować suknie jakie nosiła Eadlyn. W głowie widziałam jak przed sztalugą, z wystawionym językiem maluję delikatne linie i kontrastowe krzykliwe fale. Oczami wyobraźni pociągałam pędzlem i nadawałam sukniom kolory godne miana królewskich. Język Kiery jest prosty i zrozumiały. Autorka nie bawi się w niepotrzebne długie opisy lub przeciągające się wywody głównej bohaterki. Opisuję rzeczy, na których tak naprawdę mi zależy tzn. bankiety, suknie, mężczyźni i ważne sytuacje. Nie skupia się na zbędnym wyszczególnianiu elementów dekoracji. Jest to opis, ale nie do przesady, nie ma również zastosowanych porównań homeryckich na trzy strony. Sama Eadlyn zmienia się w tej części. W poprzedniej mocno stąpająca po ziemi, władcza i lekko zrozumiała księżniczka teraz zachowuje się godnie na miano królowej. Staje się dojrzalsza i zaczyna dostrzegać swoich poddanych oraz zaczyna robić coś w kierunku takim aby ich warunki do życia się poprawiły. Jak w poprzedniej części byłam pewna kto zostanie jej mężem, tak w tej przez połowę książki autorka zaserwowała mi prawdziwy mętlik. Mimo, że i tak domyśliłam się zakończenia to nie jestem rozczarowana. Co do tego "niedosytu". Myślałam, że autorka jakoś lepiej zakończy tą serię. Nie było źle, ale to nie to na co liczyłam.

 

  Reasumując "Korona" to wspaniała choć według mnie gorsza od poprzedniczki kontynuacja serii Selekcja gdzie można poczuć się jak księżniczka, a jednocześnie śledzić losy Eadlyn w sprawach politycznych, rodzinnych i sercowych. Bo kto z nas nie marzy o prawdziwej miłości?

 Ocena: 7/10