[29] Recenzja "Percy'ego Jacksona i bogów olimpijskich. Złodziej Pioruna" Ricka Riordana

Tytuł oryginalny: " Percy Jackson & The Olympians. The Lighting Thief "
Autor: Rick Riordan
Wydawca: Galeria książki

Data premiery: 2009-05-06
Ilość stron: 360

Tłumaczenie: Agnieszka Fulińska

  Dzisiaj opowiem o pierwszym tomie serii "Percy Jackson i bogowie olimpijscy", czyli Złodziej Pioruna. Tytułowy Percy jest chuderlawym, dwunastoletnim chlopcem z niebieskimi oczami i kłopotami, które nie odstępują go na krok. Widzi rzeczy, których inni nie widzą oraz nigdy nie zostaje w jednej szkole dłużej niż rok. Dodatkowo chłopak nie jest szczególnie bystry, ma trudności z czytaniem co jest zrzucane na dysleksję oraz trudno mu usiedzieć w jednym miejscu (ADHD). Pewnego dnia będąc na wycieczce z klasą główny bohater, który znów wpakował się w kłopoty zostaje wezwany na pogadankę do pani od matematyki. Jednak nagle ona zmienia się w straszliwego potwora i atakuje chłopca. Kiedy dzięki pomocy swojego nauczyciela montrum wyparowywuje wszyscy jak gdyby nigdy nic uważają, że nic nie widzieli. Przerażony Percy po pewnym czasie odkrywa, że jest dzieckiem jednego z greckich bogów, którzy swój Olimp mają w Nowym Jorku. Wszyscy myślą, że jest synem jednego z trójki największych bogów, czyli Zeusa, Posejdona lub Hadesa. Wtedy okaże się jak wielkie niebezpieczeństwo będzie mu grozić.

  Fabuła książki ma miejsce w całych Stanach Zjednoczonych. Przemieszczamy się w różne miejsca, od Nowego Jorku, aż po Los Angeles. Poznajemy w tej serii współczesną odsłonę mitologii greckiej. Zostają tu przypomniane opowieści o herosach, bogach i tytanach, ale w humorystyczny i przystępny sposób, dlatego jest to książka zarówno dla młodszego czytelnika, jak i dla osoby dorosłej. Każdy tu znajdzie coś dla siebie. No... może nie każdy. Nie mamy tu romansu. Więc nie ma też żadnych trójkątów. Według mnie najlepszą postacią jest tutaj główny bohater. Pełen humoru i rezerwy Percy jest osobą, z którą każdy chciałby się zaprzyjaźnić. Może nie jest nad wyraz błyskotliwy, jednak nasz charyzmatyczny bohater jest lojalny i całkowicie oddany swoim przyjaciołom. Nigdy nie zostawia ich w potrzebie i sam wolałby się podłożyć śmierci, niżeli pozwolić umrzeć najbliższym. Najlepszym kumplem Percy'ego jest Grover, satyr. Pół człowiek, pół kozioł. Mimo, że z pozoru wydaje się tchórzem i ciamajdą to w rzeczywistości jest równie oddany jak Percy. Postacią, której niektórzy nie lubią (nie mam pojęcia dlaczego) jest Annabeth Chase. Córka bogini mądrości znakuje się sprytem, przebiegłością i niezrównaną inteligencją. Całe życie marzy o szansie, aby się wykazać, a jej wzorem do naśladowania jest starszy kolega Luke. Każdy z tej trójki odznacza się wielką odwagą i wiarą w siebie nawzajem. Dlatego ta książka jest świetną nauką, nie tylko mitologii, ale i kształtowania charakteru oraz sprawdzenia samego siebie z własnej lojalności wobec przyjaciół. Autor pokazuje nam też jak bardzo myślenie starożytnych ludzi różni się od współczesnego. Jest to wszystko pokazane na obrazie bogów, którzy bojąc się swojego brata Hadesa pozwalają mu się odwiedzać raz w roku, nie mówiąc już o kazirodczym związku Hery i Zeusa... lub o zjadaniu własnych dzieci. Pokazanych mamy bogów w teraźniejszym świecie, czyli Posejdon, jako młodzieniec w koszuli plażowej z wędką u boku, Ares jako miejscowy gangster w skórzanej kurtce na wielkim motorze itd. Według mnie ten zabieg jak najbardziej się udał i wcale nie dziwię się, że Percy zyskał tak wielką popularność. Jeśli jeszcze nie czytaliście Percy'ego Jacksona to tak naprawdę nic nie wiecie o mitologii greckiej. Polecam każdemu, w każdym wieku,w każdym miejscu na świecie. Nie zawidziecie się, ponieważ humor zawsze zwycięży. 

Ocena 10/10

- A jak umarliście, co?

Szturchnąłem Grovera.

- Och - powiedział. - No... utonęliśmy... w wannie.

- Cała trójka? - zapytał Charon.

Potaknęliśmy.

- To musiała być naprawdę duża wanna.